Piołun ziele dziko rosnące Na pasożyty 100g Nanga

Bylica piołun (Artemisia absinthium), nazywana zwyczajowo piołunem lub absyntem, to zioło, które fantastycznie wpływa na pracę układu pokarmowego i wspiera prawidłowy metabolizm. Zwiększa wydzielanie soków trawiennych i żółci oraz podnosi apetyt. Działa toksycznie na pasożyty, robaki i grzyby, które atakują nasz organizm. Ponadto zwiększa skurcze macicy, dlatego może być wykorzystana w przypadku skąpych miesiączek. Dawniej kobiety spożywały piołun przy porodzie, aby go ułatwić, a także wtedy, kiedy chciały przerwać ciążę.   DZIAŁANIE Właściwości prozdrowotne Doskonale wspomaga trawienie poprzez pobudzający wpływ na wydzielanie soków trawiennych: żołądkowego, trzustkowego i jelitowego oraz żółci Reguluje ruchy perystaltyczne jelit – pobudza je, kiedy są „leniwe” i spowalnia, kiedy są nadmierne Pozytywnie wpływa na funkcjonowanie wątroby i dróg żółciowych Podnosi apetyt Wspiera organizm w zwalczaniu grzybów, pasożytów i robaków, zarówno tych wewnętrznych, jak i zewnętrznych (np. roztocze, owsiki, wszy), gdyż działa na nie toksycznie Pobudza krwawienie menstruacyjne   ZASTOSOWANIE   Spowolniona przemiana materii Słabe trawienie Niedostateczne wydzielanie soków trawiennych Leniwe jelito Osłabiona, przeciążona wątroba Przejedzenie, uczucie ciężkości po obfitym posiłku Słaby apetyt Skąpe miesiączki Pomocniczo podczas usuwania pasożytów, robaków i grzybów z wnętrza organizmu i ze skóry   SKŁAD Ziele piołunu 100%. Surowiec najwyższej jakości. Związki bioaktywne obecne w piołunie to glikozydy (substancje gorzkie): absyntyna, anabsyntyna i artabsyna; związki kumarynowe, olejek lotny zawierający głównie tujon; a ponadto tujol, kandinen, azulen, felandren, chamazulen, cyneol, garbniki, żywice, kwasy organiczne oraz artemityna – flawonoid obecny w kwiatach piołunu.   PIOŁUN DAWKOWANIE I SPOSÓB UŻYCIA   Piołun herbata (ziele cięte): Napar 1 łyżkę ziela zalać 1 szklanką wrzątku, przykryć i parzyć pod przykryciem około 30 minut. Spożywać 1 szklankę naparu dziennie podzieloną na kilka małych porcji.   Nalewka 1:3 lub 1:5: Alkohol 40-70%. Macerować 2 tygodnie, po czym przefiltrować. Zażywać 2-3 razy dziennie po 5 ml (1 łyżeczka) lub 15 ml raz dziennie, rano. Naparem i rozcieńczoną w wodzie nalewką można przemywać skórę zakażoną pasożytami.   Piołun w proszku: Napar Pół łyżeczki mielonego ziela zalać niewielką ilością gorącej wody. Po ostudzeniu wypić razem z osadem. Stosować 2 razy dziennie lub częściej w mniejszych porcjach.   DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE Ze względu na obecność toksycznego tujonu, nadmierne spożywanie preparatów z piołunu może poskutkować zatruciem objawiającym się pobudzeniem psychicznym, zawrotami głowy, psychozą, halucynacjami, dreszczami, drgawkami, nudnościami, wymiotami oraz podrażnieniem nerek i przewodu pokarmowego. Ponadto długotrwałe stosowanie nalewki z piołunu może doprowadzić do uzależnienia.   PRZECIWWSKAZANIA Okres ciąży i karmienia piersią, wrzody żołądka i dwunastnicy, uczulenie na piołun. Nie podawać dzieciom.   CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY Bylica piołun należy do rodziny astrowatych. Występuje powszechnie w krajach Europy, Azji i Afryki Północnej. Jest też obecna w Ameryce Północnej jako gatunek zawleczony. W niektórych miejscach Polski jest pospolita. Lubi stanowiska dobrze nasłonecznione i suche. Bylica piołun osiąga do 1 m wysokości. Tworzy gęste kępy dzięki podziemnym kłączom, które służą jej do rozmnażania wegetatywnego. Jej łodyga jest rozgałęziona i drewnieje z wiekiem. Pokryta jest gęstym, srebrzystym owłosieniem, podobnie jak liście. Liście bylicy są szarozielone i mają pierzastosieczny kształt, na który składają się wydłużone i zaokrąglone lub lancetowate odcinki. Na szczytach łodygi można znaleźć także niepodzielone liście lancetowate. Kwiatostany bylicy to zwisające koszyczki wypełnione żółtymi kwiatami rurkowatymi. Koszyczki mają kulisty lub półkulisty kształt, a ich średnica liczy od 2 do 4 mm. Otoczone są szarozieloną okrywą i kilkoma małymi listkami. Koszyczki zebrane są w grona, które następnie tworzą rozłożyste wiechy. Owocami bylicy są niełupki.