Kto jeśli nie ja? Opowieści nie tylko terapeutyczne

Polecane bajki przeznaczone są dla dzieci od piątego do dwunastego roku życia. Jednak niektóre z nich mogą być wykorzystywane także przez starsze dzieci lub nawet dorosłych, gdyż dotykają wielu różnych spraw. Poruszają problem rozmaitych lęków, trudności, pokazują, jak można sobie z nimi radzić.Jestem psychologiem od wielu lat. Prowadzę terapię dzieci, nasto­latków, a także dorosłych. Mam nadzieję, że wielu z nich pomogłam. Pewnego razu, prowadząc zajęcia, odkryłam, co „słowo pisane”, wymyślanie historii dla konkretnych osób, wnosi do terapii. Zaczęłam tworzyć bajki dla swoich pacjentów. Miałam już wcześniej doświadczenie w pisaniu takich opowiastek, można by powiedzieć – prywatne, ale o tym za chwilę. Chciałam, by dzieci mogły identyfikować się z bohaterami, którzy mieli podobne jak one problemy i sobie z nimi poradzili. Świat w tych opowieściach często przedstawiam z dziecięcej perspektywy. Fabuła moich bajek była i jest związana z różnymi sytuacjami, które mogą być nieprzyjemne dla uczestniczących w nich osób lub zwierząt. Głównymi bohaterami opowieści są najczęściej dzieci, a czasem zwierzęta, doświadczające różnych emocji. Bajkowe postacie pokazują, jak można poradzić sobie ze strachem lub z niepokojem, jak warto się zachowywać, by nie sprawiać przykrości innym osobom.Wiele z napisanych przeze mnie bajek było dedykowanych konkretnym dzieciom, które miały różne trudności. Dostawały ode mnie teksty, a rodzice czytali im je w domu. Z informacji zwrotnych od rodziców (otrzymywanych w późniejszym czasie) wynikało, że dzieci były bardzo zadowolone, a bajki im się podobały. Ich lektura pozwalała na odreagowanie napięć, na poradzenie sobie ze słabościami.– Od AutorkiO AutorceKlaudia Giese-Szczap – psycholożka z ponad 30-letnim stażem pracy. Współautorka książki Mutyzm wybiórczy w praktyce terapeutycznej, autorka bajek Bać się czy nie bać? Opowieści terapeutyczne oraz publikacji Niecodzienne dzieci, niecodzienni rodzice. Diagnoza – wsparcie – codzienność.Pasjonatka marszu i biegania na łonie natury. Uwielbia kontakt z przyrodą, szczególnie spędzanie czasu w lesie, bo tam – jak stwierdza – „w ciszy resetuje głowę”. Prowadzi swój fanpage na Facebooku. Jak mówi o sobie: „Ciągle wszędzie mnie pełno i energią mogę się dzielić z innymi”.