Terapia dzieci z niepełnosprawnością intelektualną

Książka Hanny Olechnowicz - jednego z największych w Polsce autorytetów w dziedzinie - podejmuje bardzo ważny problem aktywizacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Autorka przedstawia programy i metody animowania więzi dziecka z rodziną czy rówieśnikami, a także działania mające na celu budowanie poczucia własnej wartości oraz rozwijanie aktywności twórczej. Prezentowane eksperymenty ukazują potencjał dzieci z niepełnosprawnością intelektualną oraz sposoby jego rozwijania przez nauczycieli i terapeutów.Książka jest kopalnią pomysłów, jak pobudzać aktywność dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie interakcji z rodzicami i rówieśnikami, jak budować ich samoocenę i poczucie własnej wartości, jak wyrywać z apatii, bezczynności, łagodzić zaburzenia emocjonalne, uczyć sprawstwa i płynącej z tego satysfakcji oraz rozwijać twórczość i chęć działania.Z recenzji prof. dr hab. Anny Firkowskiej-Mankiewicz Hanna OlechnowiczPsycholog kliniczny małego dziecka, autorka wielu prac z tego zakresu. Obecnie pracuje w Klubie dla Rodziców i Dzieci z Poważnymi Zaburzeniami Rozwojowymi Ośrodka Badań i Usług Psychologicznych przy Polskim Towarzystwie Psychologicznym.Główne prace: Choroba sieroca i autyzm. Terapia interakcji wiążących jako współprzeżywanie i obopólna gratyfikacja dziecka i dorosłego (w: Nowiny Psychologiczne 2005, nr 2); Dobre chwile z naszym dzieckiem. Zabawy sprzyjające rozwojowi charakteru (Warszawa 1997, WSiP); Drugie opowieści terapeutów (Warszawa 2000, WSiP); Jaskiniowcy zagubieni w XXI wieku. Praca terapeutyczna z małymi dziećmi (Warszawa 1999, WSiP); Kontakty twarzą w twarz dzieci autystycznych. Między lękiem i ucieczką a żywym głodem bliskości (w: Dziecko Autystyczne 2004); O chorobie sierocej małego dziecka (w: Materiały do nauczania psychologii, t. II, Warszawa 1966, PWN); Opowieści terapeutów (Warszawa 1997, WSiP); Pierwsze kroki wśród ludzi. Problemy wychowawcze najwcześniejszego dzieciństwa (Warszawa 1971, Nasza Księgarnia); Portrety psychologiczne dzieci upośledzonych umysłowo i wskazania do pracy wychowawczo-terapeutycznej (Warszawa 1991, WSPS); Spojrzenie na autyzm (w: M. Grodzka, Dziecko autystyczne. Dziennik terapeuty, Warszawa 2000, PWN); Stereotypowe ruchy wahadłowe u dzieci. Z badań nad zaburzeniami zachowania na podłożu niedojrzałości (Wrocław 1972, Ossolineum); U źródeł rozwoju dziecka. W wspomaganiu rozwoju prawidłowego i zakłóconego (Warszawa 1999, WSiP).