Miesięcznik Egzorcysta 13 (9/2013)

W 13 numerze , poświęconym cyrografom, Wioletta wyznaje: Przypieczętowałam to, co napisałam, kroplą swojej krwi… Świadectwo komentuje ks. Piotr Markielowski, który przypomina, że Bóg nie żąda od nas pieczętowania niczego krwią, a w tekście „Moda na cyrografy” zwraca uwagę, że nie ma znaczenia, czy cyrograf, czyli pakt z diabłem, jest na papierze, w telefonie komórkowym czy w komputerze. „Pakt podpisałam własną krwią” – wyznaje w swoim świadectwie Wioletta. W 13 numerze Miesięcznika Egzorcysta (wrzesień 2013), poświęconym cyrografom, ujawnia: Przypieczętowałam to, co napisałam, kroplą swojej krwi, zalaminowałam obrazek, by był trwalszy i się nie zniszczył… Opowiada też o swojej drodze ku uwolnieniu – kilkunastu egzorcyzmach, wielu Mszach Świętych, modlitwach i postach ofiarowanych za nią i jej bliskich. Świadectwo komentuje ks. Piotr Markielowski, egzorcysta diecezji kieleckiej, który przypomina, że Bóg nie żąda od nas pieczętowania niczego krwią. Jest on również autorem artykułu zatytułowanego „Moda na cyrografy”, w którym zwraca uwagę, że nie ma znaczenia, czy cyrograf, czyli pakt z diabłem, jest na papierze, w telefonie komórkowym czy w komputerze. Jego podpisanie jest wynikiem buntu człowieka przeciwko Bogu i wszelkim ograniczeniom wynikającym z ludzkiej biologicznej natury. W swoim artykule „Dusza nie jest na sprzedaż” ks. Andrzej Grefkowicz, egzorcysta archidiecezji warszawskiej pisze, że najpoważniejszą formą uzależnienia od złego ducha jest pakt – człowiek świadomie wyrzeka się Boga, a zły duch przejmuje władzę nad ciałem człowieka, jednak nie nad jego duszą. Choć w rytuałach zawierania paktu mówi się o oddaniu duszy diabłu – duszy oddać człowiek nie może, do tego nie dopuszcza Bóg. Paktowanie z Diabłem ma dla człowieka zawsze opłakany finał, jednak: Dzięki Bożemu Miłosierdziu człowiek zawsze, póki żyje na tym świecie, ma możliwość powrotu, przemiany swojego życia i zbawienia. Nasze możliwości kończą się w chwili śmierci. Doktor Wincenty Łaszewski w tekście „Pakt z Królową” przekonuje, że: Każdy z nas może zostać mistycznym dzieckiem Maryi. Przytacza przykłady zaślubionych Jej świętych oraz Łucji de Jesus dos Santos, „mistycznej córki Maryi”, i dowodzi, że Maryja może stać się Olbrzymem niosącym nas przez życie! Ona jest nim dla każdego – nawet dla największego grzesznika. Pozostaje tylko wejść w krąg Jej matczynego ciepła, by doświadczyć na co dzień Jej bliskości, zatroskania i prowadzenia. Zawrzeć z Nią przymierze. Nie ma nic piękniejszego, jak wybrać Maryję… Ten pakt owocuje życiem na wieki. „Pakt z Bogiem” to tytuł artykułu ks. dr. Jakuba Dąbrowskiego, który dowodzi, że ludzie są zjednoczeni ze Stwórcą, poczynając od faktu, iż zostali stworzeni na obraz i podobieństwo Boże i wezwani do dialogu. Nawet wówczas, gdy nastąpiło zerwanie Bosko-ludzkiej relacji w wyniku grzechu nieposłuszeństwa (por. Rdz 3), Bóg wyszedł z kolejną inicjatywą, która skutkuje zawarciem przymierza. Przymierza z Noem, Abrahamem, Mojżeszem i Izraelem oraz Dawidem były przygotowaniem nowego, doskonałego przymierza, którego nic ani nikt nie zburzy. Gwarantem Nowego Przymierza jest Duch Święty. Jest ono odnawiane i wzmacniane każdorazowo podczas Eucharystii, kiedy chrześcijanie włączają się w dziękczynienie Chrystusa składane przez Niego Ojcu. Rozważania o Nowym Przymierzu kontynuuje ks. dr hab. Krzysztof Guzowski. Pytając przewrotnie: „Przymierze zerwane?”, objaśnia, że Wydarzenie Zesłania Ducha Świętego stanowi […] publiczną manifestację Nowego Przymierza, zawartego między Bogiem i ludźmi „w krwi Chrystusa”. Jest to porozumienie z całą ludzkością. […] W Nowym Przymierzu chodzi o pielęgnowanie jedności i przyjaźni z Bogiem, który przez Ducha Świętego jest blisko każdego z nas i pozwala się słyszeć. Ponadto w numerze m.in. o tym, że przez długotrwałą modlitwę Bóg chce uzdrowić całą rodzinę, np. doprowadzić do ślubu albo wyprowadzić z nałogu; o zagrożeniu czyhającym na młodych czytelników w książkach „Harry Potter”, w których bohaterowie, korzystający z czarów są szczęśliwsi od tych, którzy z nich nie korzystają; o oddaniu Watykanu pod opiekę archanioła Michała; a także sprawozdanie z radosnych przeżyć podczas brazylijskiego Święta Młodych.